Samsun’un Tekkeköy ilçesine bağlı Kerimbey Mahallesi’nde eşi ve üç çocuğuyla müstakil evde yaşayan dört çocuk annesi Ayşe Yalçınkaya, 5 yıl önce İstanbul’dan gelerek yerleştiği ilçede sahipsiz kedileri beslemeye başladı.
Kedilerin bakımını yapan, veterinere götüren Yalçınkaya’nın bahçesinde zamanla kedilerin sayısı arttı.
Bulduğu hasta ve bakıma muhtaç kedileri de bahçesine getiren Yalçınkaya, kedilerinin her birine isim verdi.
Komşularının kedilerinin bir kısmını barınağa vermesini istediği Yalçınkaya, “evlatlarım” dediği kedilerinden vazgeçmiyor.
Ayşe Yalçınkaya, bütün gününü kedilerin bakımı ve beslenmesiyle geçirdiğini söyledi.
Eskiden beri bahçelerinde kedilerin olduğunu ancak sayılarının bu kadar artmadığını belirten Yalçınkaya, getirdikleri kediler, dışarıdan gelen kediler ve kedilerin yavrulaması ile sayılarının 100’ü bulduğunu anlattı.
“İNSAN EVLADINDAN VAZGEÇEBİLİYOR MU?”
Kedilerinin “Milka”, “Boncuk”, “Güllü”, “Miya”, “Çenesiz”, “Tombiş” gibi isimlerinin olduğunu ve hepsinin ismini aklında tuttuğunu ifade eden Yalçınkaya, şöyle devam etti:
“İnsan evladının ismini unutur mu? Bana ‘Bakma, ver’ diyorlar da verilmiyor. ‘Barınağa ver, Çok fazla oldu, burada bu kadar kedi olmaz, size de yazık’ diyorlar ama ben veremiyorum. İnsan evladından vazgeçebiliyor mu? Kızıyorlar, komşular, akrabalar ama yapacak bir şey yok. Olmuyor. Bırakılmıyor. Eşim pek bir şey demiyor. Mamayı oğlum alıyor.”
Son üç dört yıldır kedilerin sayısının arttığını vurgulayan Yalçınkaya, “Daha da çoktu, 200’e yakındı. Ya gittiler ya bir hayvan boğdu onları.” dedi.
Kendi ihtiyaçlarından kısıp kedilere baktıklarını ifade eden Yalçınkaya, “Mama, ev yemekleri veriyoruz ama zorlanıyoruz. Mama desteği olsa daha iyi bakarız.” diye konuştu.
Yalçınkaya, her ay kediler için 15 ila 20 kilogram hazır mama aldıklarını, mamanın yanında yemek ve makarna ile takviye yaptığını sözlerine ekledi.