Kırklareli‘nin kuzeyinde, Bulgaristan’a sınır Yıldız Dağları eteklerinde ormanlık alanda konumlanan, kent merkezine 25 kilometre uzaklıktaki Kofçaz, 1959 yılında ilçe oldu.
Kofçaz’da 1960 yılında 7 bine yakın olan nüfus, iş olanaklarının kısıtlı olması, lisenin bulunmaması nedeniyle yıldan yıla düştü.
Türkiye İstatistik Kurumu 2021 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi verilerine göre, ilçe merkezinde 583 kişi, köylerle dahil ilçe genelinde ise 2 bin 251 kişi ikamet ediyor. Kofçaz, Türkiye’nin merkez nüfusu en az ilçeleri arasında yer alıyor.
İki mahallesi, 16 köyü bulunan Kofçaz’da nüfusun azlığı nedeniyle neredeyse herkes birbirini tanıyor. Pek çok kişinin birbiriyle akraba olduğu ilçede asayiş olayları da yok denecek kadar az.
Kışın yoğun kar alması yazın da ormanlık alanlarının çokluğuyla kamp tutkunları ve doğaseverlerin tercih ettiği Kofçaz, doğası ve temiz havasıyla da öne çıkıyor. Yamaç paraşütü yapmak isteyenler, ilçeye bağlı Elmacık köyüne geliyor.
Karasal iklimin hakim olduğu ilçede yaşayanların başlıca geçim kaynakları arasında tarım, hayvancılık ve ormancılık yer alıyor.
Kırklareli Kültür ve Turizm Müdürü Veli Şen, Türkiye’nin en küçük ilçelerinden Kofçaz’ın doğasının görülmeye değer olduğunu belirtti.
Şen, Kofçaz’ın doğal güzelliklerinin yanı sıra sakin bir tatil arayanları da kendisine çektiğini söyledi.
Kofçaz’ın ekstrem sporlar ve doğa turizmi için son yıllarda keşfedilen bir yer olduğuna vurgu yapan Şen, ilçenin özellikle yamaç paraşütü ile keşfedilmeye başlandığını anlattı.
Şen, her yıl yaklaşık 500 kişinin sadece yamaç paraşütü yapmak için ilçeye geldiğini kaydetti.
Tüm sporcuları ve adrenalin tutkunlarını bölgeye davet eden Şen, “Bunun yanı sıra doğada kamp yapmak isteyen binlerce kişi de Kofçaz’ı tercih ediyor çünkü ilçenin doğası ve insanları gerçekten görülmeye değer. Dereleri, yeşillikleri, inişli çıkışlı rotası ile özellikle sportif anlamda özgün bir coğrafya.” dedi.
“BÜTÜN KOMŞULAR BİRBİRİNE GÜVENİR, KARDEŞ GİBİDİR”
İlçe sakinlerinden 66 yaşındaki Muzaffer Soykan, yoğun kar alması ve soğuk olması nedeniyle bölgede yaşamın zor olduğunu söyledi.
Soykan, göçün baş unsurları arasında ilçede doğal gaz ve lisenin olmamasının geldiğini belirterek, memurların kiralık ev bulmakta zorlandığını kaydetti.
İlçede geçim kaynağının hayvancılık ve tarım olduğunu ifade eden Soykan, “Hayvancılık gençlerle yapılıyor, şu an bir çoban bulamıyorsun, genç nüfus yok. Genç olmayan yerde kan kaybı hep devam eder. Kofçaz sınıra yakın en son ilçe olduğu için ulaşım sorunu çok büyük.” diye konuştu.
Kofçaz’ın küçük bir yer olduğu için herkesin birbirini tanıdığını anlatan Soykan, ilçede pek asayiş olayı yaşanmadığını belirtti.
İlçedeki güven ortamına dikkati çeken Soykan, “Bugün hepimizin camı, kapısı açıktır. Birçok aracın anahtarı üzerindedir, kolay kolay hırsızlık olmaz. Burada bütün komşular birbirine güvenir, kardeş gibidir.” dedi.
“İNSANLAR BURADA RAHAT VE HUZURLU YAŞIYOR”
İlçe sakinlerinden 77 yaşındaki Mehmet Coşkun, Kofçaz’daki insanların rahat ve huzurlu yaşadıklarını belirtti.
İş imkanları kısıtlı olduğu için gençlerin ilçeyi terk ettiklerini dile getiren Coşkun, “Benim okula gittiğim dönemde 2-3 bin nüfusu vardı, şu an 600 civarı merkez nüfusu var. Burası 1959’da ilçe oldu, o zaman nüfusu yüksekti. Gençlerimize iş olmadığı için burayı terk ettiler. Ben okula gittiğim dönemde 120 kadar öğrencisi ile 5 sınıflı okulumuz vardı. O zaman nüfus kalabalıktı. Şimdi nüfus çok geriledi.” diye konuştu.
Kofçaz’ın huzurlu bir ilçe olduğunu belirten Coşkun, “Kofçaz’ın insanları iyidir, yaramazlık olmaz, cinayet olmaz. İnsanlar burada rahat ve huzurlu yaşıyor.” dedi.