Hemşire anlattı: Çocuklarıma masal okurdum şimdi ölürsem diye mektup yazıyorum

Britanya’da yaşayan hemşire Lucy Stewart corona virüsü bulaştırma korkusuyla çocuklarından uzak duran on binlerce sağlık çalışanından yalnızca biri. Stewart “Eskiden akşamları çocuklarıma masal okurdum, şimdi ölürsem diye mektup yazıyorum” diyor.

featured
service
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Britanya’da yaşayan hemşire Lucy Stewart corona virüsü bulaştırma korkusuyla çocuklarından uzak duran on binlerce sağlık çalışanından yalnızca biri. Stewart “Eskiden akşamları çocuklarıma masal okurdum, şimdi ölürsem diye mektup yazıyorum” diyor.

Britanya ‘corona’dan ölüm sayısının en çok olduğu altıncı ülke. Bugün itibariyle ölü sayısı 616 artarak 18 bin 738’e yükseldi.

Hemşire Stewart sekiz ve 10 yaşındaki iki çocuğunu daha güvende olacağı içi boşandığı eşinin evine göndermiş. Çocuklardan biri astım hastası.

“Sağlık çalışanı olarak hepimiz corona virüsünü kapacağız, bu bir gerçek” diyor Stewart.

Normalde de çamaşır yıkmayı hiç sevmediğini anlatan hemşire, şimdi bu basit işin bile onu ne kadar üzdüğünü anlatıyor. Çocuklarının küçük çoraplarını makineden çıkarıp dolaplarına yerleştirmek gibi şeylerin onların yokluğunu anımsattığını söyleyen Stewart, “Artık ağlamadan çamaşır bile yıkayamıyorum” diyor.

O da dünyanın birçok yerindeki sağlık çalışanları gibi ‘işini yapmak‘ ile ‘ailesini korumak‘ arasında kalmış. ‘Ne olursa olsun işimi yapmaya devam etmeliyim’ diye düşündüğünden çocuklarından ayrı kalmayı seçmiş.

Çocuklar ayrılığı iyi idare edebiliyor gibi görünse de Stewart endişeli.

Nitekim Çin’de yapılmış ve prestijli Lancet dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre Covid-19 salgını sebebiyle ailesinden ayrı düşen çocukların akıl sağlığı sorunları yaşayabileceğinin altını çiziyor. Araştırmaya göre söz konusu çocukların yüzde 30’unda travma sonrası stres bozukluğu gözlemlendi.

Stewart’ın çocukları için annelerinin mesleği artık bir stres kaynağı olmuş durumda: “İşim artık benim için hayati tehlike taşıyor. Çocuklarım da ‘Annemiz tehlikede’ gerçeğiyle yüz yüze kaldı.”

Çocuklarıyla haftada birkaç görüntülü konuşan Stewart her seferinde aynı soruyla karşılaşıyor: “Ne zaman gelip seni görebileceğiz?” Çocuklarına boşa umut vermemek için bu soruyu her seferinde “Emin değilim” diye yanıtlıyor.

Normalde çocuk seslerinin olduğu evi şimdi sessiz. Stewart işinin stresiyle başa çıkmak için çocuklarından destek alamıyor. Evin ‘sağır eden‘ sessizliğine dayanamdığı için, erkenden işe gitiğini söylüyor.

Çocuklu bir sağlık çalışanı olarak yaşadığı iç çatışmayı şöyle anlatıyor: “Bir hemşire olarak başka insanların ailelerinin sağlığıyla ilgilenirken kendimi riske atıyorum. Aynı zamanda işin aslı şu; benim çocuklarım da annelerini kaybedebilir”.

Hemşire anlattı: Çocuklarıma masal okurdum şimdi ölürsem diye mektup yazıyorum

Yorumlar kapalı.