Hindistan’ın Maharaştra eyaletinden Haziran 2019’da yola çıkıp Mart 2020’de komşu Telangana eyaletine geçerek 9 ayda 3000 km kat eden büyük kedi, kayıtlara geçmiş en uzun yürüyüşü gerçekleştiren kaplan unvanını aldı ve yaban hayat yetkilileri tarafından Yürüyüşçü manasına gelen Walker adıyla onurlandırıldı.
Maharaştra’ya geri dönüp Dnyanganga adındaki bir koruma alanına yerleşen 3.5 yaşındaki kaplanın GPS uydu verisiyle takibini sağlayan radyo vericili tasması nisanda çıkarıldı.
205 kilometrekarelik Dnyanganga leopar, Hint antilobu, yaban domuzu, tavus kuşu ve benekli geyik türlerine ev sahipliği yapıyor. Buraya yerleşen tek kaplan olan Walker’ın yaşam alanıyla ve avlanıp karnını doyurmakla ilgili sorunu yok.
Ama bir eksik var: Eşi yok.
Tiger called 'Walker' travels 3,000 km in nine months, the furthest a big cat is known to have walked in India 🐅 https://t.co/5V2yXJLQAh
— BBC News (World) (@BBCWorld) November 18, 2020
BBC’ye konuşan yaban hayat yetkilileri, kaplanların yalnız yaşamadıklarını ve çiftleşme içgüdülerinin olduğunu belirtti.
Walker’ın çiftleşecek bir eşe kavuşması için dişi bir kaplanı Dnyanganga’ya nakletmeyi değerlendirmeye alan yetkililer, bunun daha önce başvurulmuş bir yöntem olmamasından ötürü karar vermekte zorlanıyor.
Zira Dnyanganga büyük bir koruma alanı değil, etrafı çiftliklerle ve orman vasfını yitirmiş arazilerle çevrili. Walker çiftleşirse anne ve yavruların eklenmesiyle avlanan hayvanlarla ilgili kıtlık ortaya çıkacak, çevrede çok fazla kaplan olacak.
Kaplan habitatının yüzde 25’i Hindistan’da bulunuyor. Buna karşılık hayattaki vahşi kaplanların yüzde 70’i, yani 3000 civarında kaplan Hindistan’da yaşıyor. Kaplan nüfusu artarken yaşam alanları daralıyor ve avlanacakları hayvanların sıkıntısı çekiliyor.
Her kaplan, bir besin bankasını garantiye almak için hakim olduğu topraklarda 500 hayvandan oluşan bir üreyen av popülasyonuna ihtiyaç duyuyor.
9 ayda doğrusal çizgi şeklinde değil, ileri-geri ve zikzaklarla yürüyen ve 5 binden fazla yerden geçtiğine dair bilgi gelen Walker, zaman zaman otoyollara da çıktı, ama kışın Maharaştra’da pamuk üretme mevsimi olması sayesinde çoğunlukla ürünlerin arasında saklanarak çiftlikten çiftliğe geçti. Geceleri yürüdü ve domuz, büyükbaş hayvan yiyerek beslendi.
Sadece bir kez insanlarla ihtilaf yaşadı ve ayak izlerini takip ederek kendisini dinlenirken bulan bir erkeği hafifçe yaraladı.
Hindistan Yaban Yaşamı Enstitüsü’nün kıdemli biyoloğu Dr. Bilal Habib, bu manzaradan hareketle şu değerlendirmeyi yaptı:
“Bu uzun yürüyüşün gösterdiği şey, kalkınmaya ve artan insan nüfusuna rağmen, Maharaştra’nın kırsal alanlarının kaplanların özgürce hareket etmesine hala elverişli olduğu. Bu bakımdan kalkınma, hala buradaki hayvan hareketinin önünde bir engel haline gelmedi.”
Yorumlar kapalı.